IN WAT VOOR WERELD WILLEN WE LEVEN?
Na de schietpartij in Bacchus, donderdag 10 januari, precies 20 jaar geleden, die twee meisjes het leven kostte, heerste er een gevoel van verdriet en machteloosheid. Het besef drong door dat dit ieders kind had kunnen zijn. Aan de grote behoefte om medeleven te tonen en IETS te doen, werd gehoor gegeven met een massale stille tocht waarbij 25.000 mensen vreedzaam zij aan zij demonstreerden tegen wat bekend werd als zinloos geweld.
In het kader van: dat nooit meer, is er een jaar later een stiltecentrum ingericht in de Grote Toren. Het centrum is niet alleen om te herdenken, maar is ook een plek voor bezinning (www.indetoren.nl).
Twintig jaar later is de vraag actueler dan ooit: hoe creëren we een vreedzame samenleving waarin onze kinderen zoiets niet hoeven meemaken? Het gaat meer en meer om het individu. Kijken we nog wel naar elkaar om? Houden we wel genoeg rekening met anderen? Alles wat je zegt en doet heeft invloed op de sfeer om je heen en daarmee op de samenleving. Dat beseffende, heeft het wellicht zin om onze waarden en normen wat meer uit te dragen. Je meer uit te spreken voor datgene waar je voor staat. En meer te doen om dat te laten zien.
Muziek geeft troost en brengt verbondenheid en is daarmee bij uitstek een middel om verdriet over het leed in de wereld een plek te geven, en om een vreedzame samenleving te promoten. Het is een van de manieren om IETS te doen ... en al bereik je er één persoon mee die bewuster wordt van de impact die z´n daden kunnen hebben...dan is het de moeite waard.
Daarom maken we regelmatig muziek en zingen in de toren.
Donna Bastiaans, Gorinchem 7 januari 2019
