Eindejaars herdenking 2017
Het idee voor de Eindejaars herdenking, die sinds 2002 jaarlijks op 31 december in het bezinningscentrum georganiseerd wordt, is ontleend aan de kerkelijke traditie om op Allerzielen (in de rooms-katholieke kerk) of aan het einde van het kerkelijk jaar in november (in de protestantse kerken) samen de gestorvenen uit de parochie of gemeente te herdenken. Vanwege de steeds verder voortschrijdende ontkerkelijking meent men er goed aan te doen een herdenkingsplechtigheid te organiseren op een ander bijzonder en betekenisvol moment, namelijk de laatste dag van het jaar. Daarbij wordt iedereen in de gelegenheid gesteld samen de geliefden en bekenden te herdenken die in het afgelopen jaar zijn overleden. Uit het toenemende aantal deelnemers blijkt de groeiende behoefte daaraan.
Op 31 december van ieder jaar is centrum In de Toren geopend om iedereen die daaraan behoefte heeft in de gelegenheid te stellen om (met elkaar) afscheid te nemen van dat jaar overleden familieleden, vrienden, bekenden en stadsgenoten. Deze bijeenkomst op oudejaarsdag wordt georganiseerd voor inwoners van Gorinchem en voor degenen die een band hebben met de stad.
De bijeenkomst begint met het uitspreken van een meditatieve tekst, gevolgd door muziek en een gedicht. Daarna wordt door de aanwezigen de naam genoemd van de persoon die men wil gedenken. De naam wordt opgeschreven en een gedachteniskaars aangestoken en in de daarvoor aanwezige bak geplaatst. Nadat de namen zijn genoemd sluit de burgemeester of zijn plaatsvervanger de plechtigheid af door een kaars te plaatsen voor alle niet-genoemde Gorcumers. Tenslotte wordt de lijst met namen opgeborgen in een van de kokers van de Lichttrechter om daar bewaard te blijven. Na afloop is er voor de deelnemers gelegenheid om met elkaar koffie of thee te drinken in de directe omgeving. De bijeenkomsten staan los van kerk of geloof. Iedereen is van harte welkom.
Eindejaars herdenking 2017
Bij binnenkomst muziek van:
Ton Graafland, Bart Oostdam, Jan Paul Peet
Klokken luiden 5 minuten voor aanvang, 15.00 uur
Welkom, Hans Sepers, bestuurslid ‘In de toren’
Muzikale inleiding door:
Ton Graafland op pardessus,
Bart Oostdam op fluit
Jan Paul Peet op theorbe
Na stiltemoment droeg Ro van Doesburg een gedicht voor
Janny van den Berg sprak woorden van afscheid
Vandaag ontsteek ik een lichtje
Omdat ik je niet vergeten kan en wil
Vandaag ontsteek ik een lichtje
En staat het leven even stil …
(tekst en muziek: Marijke de Jong & Daniëlle Poot – Lied van Wereldlichtjesdag 2017)
We zijn hier bij elkaar, op deze oudejaarsdag, om samen stil te staan bij alle mensen die ons lief zijn en waren, maar die het afgelopen jaar gestorven zijn. Met onze aanwezigheid hier willen we hen in het licht zetten door het aansteken van een kaars.
Vuur en licht worden sinds mensenheugenis al gebruikt in religie en spiritualiteit. Door alle eeuwen heen hebben mensen licht en donker ervaren als de ultieme tegenstelling. Licht en donker, dag en nacht staan symbool voor leven en dood. In de verschillende religies heeft het aansteken van een kaars nog steeds een religieuze betekenis zoals het ontsteken van de Paaskaars binnen de Protestantse Kerk, Allerzielen binnen het Katholicisme, Divali binnen het Hindoeïsme en Chanoeka binnen het Jodendom.
Maar het branden van een kaars is universeel, ook voor mensen die geen religie aanhangen. Wat maakt dat het aansteken van een kaars dan zo’n krachtig middel is?
Dat wat ons kracht geeft is vaak onzichtbaar. Een kaars staat symbool voor liefde, licht en warmte en de vlam die de kaars voortbrengt koestert, verwarmt en voedt. Door een kaarsje aan te steken voor een ander kun je diegene in het licht zetten en/of ongezien kracht toewensen. Een kaars aansteken is een middel om concreet iets te doen met wat zo onzeker, vaag en ongrijpbaar is als de dood. Het kan het gemis van een dierbare tastbaar maken.
Ik noem je naam en sluit mijn ogen
Als een vlinder ben je weggevlogen
Ik had nog zoveel liefde willen geven
Voor je wegging uit mijn leven
(tekst en muziek: Marijke de Jong & Daniëlle Poot)
Kaarslicht geeft licht en warmte. Dat zijn heel positieve symbolen die als prettig worden ervaren. Het aansteken van een kaars is een universeel symbool dat iedereen begrijpt. Een heel open symbool ook, waaraan je je persoonlijke invulling mag geven; álles is goed. Het is een oud ritueel, maar telkens weer in een nieuw jasje.
Het ritueel om een kaars aan te steken en zo stil te staan bij het licht dat het donker anders maakt en verjaagt is eeuwenoud. Met kaarsen willen wij licht brengen in het donker. Licht om te kijken naar het leven van de overledene. Op deze manier zetten wij zijn of haar leven symbolisch in het licht, door aan hem of haar te denken en/of te vertellen. De kaars brandt op. Maar vlak voor de kaars op is, kun je er een nieuwe kaars mee aansteken. Het licht van de kaars blijft. Je geeft het vlammetje door aan een nieuwe kaars, net zoals wij het leven door mogen geven aan de volgende generatie.
Nooit uit mijn hart en mijn gedachten
Hoe kan ik deze pijn verzachten
De liefde voor jou is met mij verweven
Je zal altijd in mij verder leven
(tekst en muziek: Marijke de Jong & Daniëlle Poot)
Niemand denkt dat je door een kaarsvlam echt contact kunt hebben met een overleden, of dat een wens uitkomt. Maar het maakt een gemis of een bepaald gevoel tastbaar en daar draait het om. Dat verklaart misschien ook wel de toegenomen belangstelling voor een programma als ‘Voor wie steek jij een kaarsje aan?’, voor ‘Wereldlichtjesdag’ (speciaal om overleden kinderen te gedenken) of ‘Voor wie brandt jouw lampion?’ van KWF Kankerbestrijding.
Vandaag ontsteek ik een lichtje
Omdat ik je niet vergeten kan en wil
Vandaag ontsteek ik een lichtje
En staat het leven even stil …
(tekst en muziek: Marijke de Jong & Daniëlle Poot)
Het licht van een kaars is niet alleen prachtig om naar te kijken, maar je kunt er ook steun en kracht uit putten. Het is niet voor niets dat we vandaag kaarsen aansteken om onze dierbare overledenen te gedenken. Met wie voelt u/voel jij je vandaag in het bijzonder verbonden?
Jannie van den Berg
Moment van stilte, ieder met zijn of haar herinneringen
Vervolgens werd men uitgenodigd een naam te noemen:
Men komt naar voren van links, gaf de kaart met de naam af aan Mieke Meulendijks,
ontving een kaars van Aad Schravendeel
en sprak de naam uit van degene voor wie men een kaars wilde ontsteken
‘Ik steek een kaars aan voor ….’
Wethouder van Gorinchem, Arjen Rijsdijk
herdacht alle overledenen van Gorinchem door voor hen een kaars te ontsteken
Na stilte volgde er een gedicht
………..
en muziek
Moment van stilte
Wethouder van Gorinchem, Arjen Rijsdijk
borg alle namen in een van de kokers
Afsluiting 16.00 uur
Napraten in 't Oude Stadthuys op de Grote Markt
