Eindejaars herdenking 2024
Bij binnenkomst was er muziek van Mirjam en Johan onder leiding van Helga Buitelaar
Klokken luiden 5 minuten voor aanvang, 15.00 uur
Welkom, Hans Sepers, bestuurslid ‘In de toren’
Muzikale inleiding door: Mirjam en Johan onder leiding van Helga Buitelaar
Gedicht Natte plekken, uitgesproken door Mirjam Wolters
Natte plekken
in de druilerige dagen van december
wanneer men in de greep is van de tijd
spoelen mijn ingeslikte tranen langs de ramen
alsof de hemel al dat stil verdriet bevrijdt
de straten glimmen door de natte plekken
van alle pijn die in mijn wereld is
ik zou het van de toren willen schreeuwen
dat ik je vaak zo hartverscheurend mis
de tijd staat stil, maar mensen blijven rennen
de tijd staat stil, maar iedereen gaat door
de tijd staat stil, hoe zal ik ooit gaan wennen
aan dat ik nooit je mooie stem meer hoor?
de straten glimmen door de natte plekken
weerspiegelen het licht van het bestaan
van onbekommerd leven, verder trekken:
hoe krijg ik dat in vredesnaam gedaan?
ik weet niet of ik je wel los wil laten
men zegt dat liefde grenzen overschrijdt
ik zal nooit stoppen over je te praten
en noem je naam tot in de eeuwigheid
Stilla Maris
Na stiltemoment sprak Jan Eijgenraam woorden van afscheid
“Lieve mensen,
goed dat u gekomen bent naar deze bijzondere plaats.
Hier in het stiltecentrum van de Grote Toren herdenken we de mensen uit deze stad en omgeving die het afgelopen jaar zijn overleden.
Het is hier een bijzondere plaats, als deze oude stenen muren zouden kunnen spreken, zouden ze spreken van de stilte, van de tijd en ook van de mensen die hier voor ons kwamen om te gedenken.
Fijn dat we hier met elkaar zijn.
Vanmiddag herdenken wij:
een ouder,
een partner,
misschien een kind,
of andere mensen waar we mee verbonden waren.
Door hier samen te komen geven we vorm aan ons verdriet en kunnen we delen.
Zo scheppen we ruimte, en krijgen we moed en kracht om verder te gaan.
Het is zo troostend dat we met elkaar kunnen zijn en ons verdriet kunnen delen.
Ik wil u graag een gedicht van Hans Andreus voordragen, en daarna hierover iets met u delen.
Gelukkig dat het licht bestaat
en dat het met
me doet en praat
en dat ik weet
dat ik er vandaan
kom, van het licht
of hoe dat heet.
Het licht, of hoe dat heet, we kunnen veel woorden gebruiken;
God, Allah, Liefde, de Levensenergie, het al, de nabije, en nog veel meer.
Ik blijf het nu maar even het licht noemen.
Waar komen wij vandaan, waar gaan wij naar toe. Wie zijn we uiteindelijk?
Vraagt u zich dat wel eens af, en krijgt u dan wel eens antwoord?
Het licht dat met me doet en praat, deze woorden geven aan dat er verbinding is, er is een relatie.
Een relatie, misschien mag je het woord Liefde gebruiken.
Liefde dat hoeven we niet te geloven, dat hoeven we niet te beredeneren.
Je kunt het voelen, je kunt het zijn, je kunt het doen.
Die ander en jij, twee wordt een. Dat is bijna niet te geloven.
Zo leef je het leven, zo vier je het leven, zo geven we het leven door.
Maar wat een pijn, wat een verdriet wanneer we die ander niet meer kunnen aanraken, niet meer kunnen voelen, niet meer kunnen horen, dat de dialoog verstomd.
Dan wordt het stil,
dan voelt het leeg,
maar in die stilte,
in die leegte,
is nog altijd jouw aanwezigheid,
en zo luister ik,
zo fluister ik ……….
jouw naam.“
Moment van stilte, ieder met zijn of haar herinneringen
Vervolgens werd men uitgenodigd een naam te noemen:
‘Ik steek een kaars aan voor ….’
Tenslotte herdacht de burgemeester van Gorinchem, mw. Melissant - Briene alle overledenen van Gorinchem door voor hen een kaars te ontsteken
Na stilte volgde een gedicht
Gedicht van afscheid en bemoediging door Mirjam Wolters
Muziek
Moment van stilte
Burgemeester van Gorinchem, mw. Melissant - Briene
borg tenslotte alle namen op in een van de kokers
--//--
'Meer dan 60 nabestaanden en burgemeester Mellissant <namens alle Gorcumse overledenen> trotseerden op Oudejaarsmiddag de pittige kou en kwamen naar de Toren om ter nagedachtenis hun overleden familieleden met name te noemen en voor hen een kaars aan te steken. De onderlinge betrokkenheid en het medeleven van alle aanwezigen verwarmde, naast het binnenvallende licht door de Lichttrechter, de volledig gevulde ruimte totdat de lijst met overledenen een blijvende plaats kreeg in één van de kokers van het permanente kunstwerk, om later nog eens bij terug te komen voor een moment van bezinning en herdenken...
Deze jarenlange traditie sinds 2002 is heel bijzonder in Nederland, waarschijnlijk zelfs uniek...'
Foto: geplaatste kaarsen door bezoekers
Leen van den Herik, secretaris Eindejaarsbijeenkomst
Zie ook: Veel bezoekers tijdens eindejaarsherdenking in bezinningsruimte St. Janstoren · Gorinchem24
